به گزارش گلستان ما ؛ آیت الله سید حبیب الله قدمی محقق و نویسنده و از علمای به نام استان گلستان طی یادداشتی نوشت : در حالی که مشرکان مکه، قرآن کریم را به جهت نقل تاریخ و سرگذشت پیشینیان، افسانه می نامیدند نَه خدای کریم - که قبل از وقوع این تهمت ها عالم به آن بود - راه دیگری را برگزید و نَه بعد از وقوع این تهمت ها در روش خود تغییری داد، بلکه قرآن را با همان روش - که بیشتر آیات آن تاریخ و قصه است به پایان رسانید! اما چرا؟
حقیقت و واقعیت این است که انسان هم کنجکاو است و هم بدنبال تجربه! او تا تجربه نکند درس نمی گیرد! شاهد و نمونه این سخن گفتار و کردار حضرت آدم (ع) است. آدم با اینکه می دانست خدای حکیم به فرمود که از آن درخت نخورند، سخن شیطان را پذیرفت ؛ چرا او فکر نمی کرد شیطانی که معتقد به الله تعالی است به خدا قسم بخورد و دروغ بگوید!
اما فرزندان آدم بعد از این واقعه چه باید بکنند ؟ آیا آنها هم باید تجربه کنند یا اینکه از تجربه آدم استفاده کنند؟
قرآن کریم در سوره اعراف آیه 27 می فرماید: ای فرزندان آدم ! شیطان شما را فریب ندهد همچنانکه پدر و مادر شما را فریب داد!
یعنی شما از تجربه آنها استفاده کنید و به سخنان شیطان اعتماد نکنید و گول شیطان را نخورید و دیگر به دنبال آزمودن نباشید که آزموده را آزمودن خطا است!
انسان باید از تاریخ درس بگیرد
آری! خدای عالم ، تاریخ را محور کتاب خود قرار داده است تا انسان از تاریخ درس بگیرد و اگر ما سرگذشت پیشینیان درس نگیریم به طور قطع آگاهی از آن، جزء عملی است که نفعی نمی دهد و باید از دانستن به خدا پناه برد!
آگاهی از تاریخ دیگر ادیان اگرچه از اهمیت بسیاری برخوردار است ولی هرگز از وقایعی که در خود اسلام اتفاق افتاده است مهمتر نیست بنابراین بر هر مسلمانی لازم است از تاریخ مسلمانان آگاهی داشته باشد و از آنها هم درس بگیرد و هم عبرت! درس بگیرد یعنی اگر کاری را که پیشینیان ما انجام داده اند خوب بوده، او هم انجام بدهد! عبرت بگیرد یعنی اگر کاری را که پیشنیان ما انجام داده اند بد بود ه، او انجام ندهد.
اگر ما هر سال برای حضرت ابا عبد الله الحسین (ع) و یاران باوفایش عزارداری کنیم و قاتلینش را لعن و نفرین کنیم ولی از آن وقایع درس و عبرت نگیریم باید به خودمان چه بگویم؟!
اگر نگویم این گونه عزاداری که باعث وهن آن حادثه بزرگ است بلکه فایده ای دارد قطعا کمترین فایده ای است که ما از آن برده ایم مثل این است از قرآن که کتاب سعادت دنیا و آخرت فقط به تلاوت آن اکتفا کنیم و برای استجابت دعا از آن بهره بگیریم و امثال اینها!
درس ها و عبرت های عاشور بسیار زیاد است!
یکی از عبرت های مهم عاشورا، قرار گرفتن یزیدی - که شیعه و سنی در مذمت او سخن می گویند – در راس حکومت بر مسلمانان است و بهره برداری از عنوان "خلیفه رسول الله " است!
چگونه شخصی که نَه از علمای شاخص بوده است و نَه از تقوایی داشته است و نَه سوابق حسنه ای داشته است به بالاترین مقام در حکومت بر مسلمانان رسید و به نام خلیفه رسول خدا (ص) ، بر مردم حکومت کند و ریاست علماء، متقون و سابقون را به دست گرفت و سه جنایت بزرگی را مرتکب شد که تا آن زمان دنیا به خود ندیده بود ؟!
مگر نَه این بود که عده ای در همان دوران از روی تساهل و تسامح ، فتیله ی تعهد و تقوا را در اداره امور پایین کشیدند و عملا بی تعهدها و بی تقواها را در اداره کشور وارد کردند تا جایی که بی تقواها و بی تعهدها کم کم با تقواها و با تعهدها را کنار زدند و سعی کردند بدترین خودشان بر بهترین ها مسلط کنند و دستان آنها را در ارتکاب بدترین جنایت ها باز بگذارند؟!
چطور عده ای فرزندان نالایق و فاسد خود را در بالاترین پُست ها قرار دادند
مگر نَه این بود که عده ای به واسطه نزدیکی به بعضی از بزرگان - با این که بدسابقه بودند و در مقابل اسلام شمشیر کشیدند - ابتدا در پُست های کوچکی قرار گرفتند و کم کم به مقامهای بالاتر رسیدند و بعد از آن توانستند فرزندان نالایق و فاسد خود را در بالاترین پُست ها قرار بدهند که در این میان هم بسیاری از ساده لوحان، بی غیرتان دینی، ترسوها و.... با آنها همراهی کردند یا سکوت اختیار کردند اگرچه عده ای بعدا نادم و پشیمان شدند!
مگر نَه اینکه حب فرزند باعث شده تا معاویه امکانات حکومت را در اختیار فرزند خود قرار بدهد و زمینه را برای قدرت او مهیا کند ؟!
مگر نَه اینکه عده ای ترسو با شنیدن تهدیدهای عبید الله از کنار حضرت مسلم پراکنده شدند و زمینه شهادت حضرت اباعبدالله را مهیا کرده اند؟!
آیا ما نباید از عاشورا عبرت بگیریم
مگر نَه این است که پر کردن شکم از مال حرام ، سبب عدم تأثیر انفاس قدسیه امام حسین (ع) بر قلب های مسلمانان حاضر در صحرای کربلا شد ؟
آیا ما نباید از عاشورا عبرت بگیریم و در مقابل هر کسی و با هر سابقه ای که قصد دارد نسل خود را - و لو با اسم لایق - بر مسند قدرت قرار بدهد بایستیم ؟!
آیا ما نباید نفوذ افراد حرام خور را در مدیریت کشور بگیریم و مبارزه با فساد را هر چه زودتر آغاز کنیم ؟!
آیا وقت آن نرسیده است که یکی از شروط احراز صلاحیت پُست های حکومت را داشتن تعهد و عدالت بدانیم و آن را در مجلس شورای اسلامی به صورت قانون به ثبت برسانیم و در حکومت اجرا کنیم؟!
آیا....؟
انتهای پیام/
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد